Putin - master of the game: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met 'Putin - master of the game is een documentaire gemaakt door Antoine Vitkine die gemaakt is in 2018, maar geactualiseerd is in 2022. De docu geeft een inzicht in confrontaties, onderhandelingen en manipulaties die zich voorgedaan hebben sinds Poetins herverkiezing in 2012. De inzichten werden verkregen door getuigenissen van onder andere oud-president François Hollande, Laurent Fabius, een ex-directeur van de CIA Leon Panetta tot zelfs Vladimir Yakunin die tot...') |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 11: | Regel 11: | ||
Een confrontatie komt er in Mexico op de G-20. Hij wil daar een nieuw machtsevenwicht verwezenlijken en hij wil vooral dat de NAVO geen raketschildsysteem installeert in Polen en andere landen. Hij wil de echte leider van de NAVO ontmoeten, Barack Obama. In die ontmoeting haalt Poetin heftig uit naar het beleid van de VS, maar Obama, die tot nu toe een verzoenend beleid heeft gevoerd ten opzichte van Rusland, trachtte altijd al om Poetin vanuit de logica te verklaren al was dat nu niet langer mogelijk. | Een confrontatie komt er in Mexico op de G-20. Hij wil daar een nieuw machtsevenwicht verwezenlijken en hij wil vooral dat de NAVO geen raketschildsysteem installeert in Polen en andere landen. Hij wil de echte leider van de NAVO ontmoeten, Barack Obama. In die ontmoeting haalt Poetin heftig uit naar het beleid van de VS, maar Obama, die tot nu toe een verzoenend beleid heeft gevoerd ten opzichte van Rusland, trachtte altijd al om Poetin vanuit de logica te verklaren al was dat nu niet langer mogelijk. | ||
Tijdens de persconferentie wordt veel duidelijk: Obama stelt de macht van Poetin in vraag. Hij zag Rusland niet als een gelijke partner en dat was een teken van VS-supprioriteit. | Tijdens de persconferentie wordt veel duidelijk: Obama stelt de macht van Poetin in vraag. Hij zag Rusland niet als een gelijke partner en dat was een teken van VS-supprioriteit. Daarnaast voelt Poetin minachting bij Obama, hij spreekt namelijk geen woord Russisch terwijl Poetin zich wel aan Engels waagt. Dit maakt dat Poetin denkt dat Rusland het kleine broertje van het Westen is dat ze elke keer kunnen beledigen. Ooit was Rusland ook een grootmacht, nu wordt er naar hen niet meer geluisterd. | ||
=== Opstand in Syrië - zomer 2012 === | |||
Het volk komt in opstand tegen Bashar al-Assad, een goede bondgenoot van Rusland. Zijn tegenstanders worden bewapend door Europa en de VS. Poetin twijfelt er niet aan dat het Westen uit is op een regimewissel, dit was namelijk al eerder gebeurd in Irak (2003) en in Libië waar Khaddafi net vermoord is. Hij nam zowel de moord op Khaddafi als de moord op Sadam Hoessein heel persoonlijk. De Arabische Lente doet hem denken aan de straatprotesten in eigen land, bij de herverkiezingen in mei. Hij beslist het verliezende regime Assad te steunen. | |||
=== Februari 2014 === | |||
De winterspelen in Sochi moeten een krachtig Rusland tonen aan de wereld. Op het galadiner is een historische bondgenoot aanwezig, de president van Oekraïne, Viktor Janoekovitsj. Het land is met zijn 45 miljoen inwoners strategisch gelegen tussen Europa en Rusland. Poetin maakt zich zorgen met de problemen in Oekraïne zoals opstanden tegen hun president. De bevolking ziet Janoekovitsj als corrupt en een stroman van Rusland, de Oekraïners willen een verzoening met de Europese unie. Het wordt van kwaad naar erger wanneer het blijkt dat er ook een adviseur van Obama aanwezig is, die eten uitdeelt aan de betogers tegen het regime Janoekovitsj. | |||
De Amerikanen hadden volgens Poetin beloofd om Oekraïne nooit in te lijven bij het Westen. Bij de Russen was er dan ook spraken van een staatsgreep in Kiev. Men gelooft in het Russische kamp niet dat de bevolking in opstand kwam tegen het autoritaire regime, zoals het Westen volgens hen doet uitschijnen. | |||
Op 15 februari verandert er veel. Rusland speelt in een ijshockeywedstrijd tegen de VS terwijl de opstand in Oekraïne hardhandig wordt onderdrukt. Hij vreest dat dit voor de inlijving van Oekraïne bij de NAVO zal zorgen. Na verlies van de hockeywedstrijd roept hij zijn veiligheidsraad onmiddelijk bijeen. Daar wordt het plan besproken om de Krim binnen te vallen, een gewaagde gok. Hij verwacht dat Obama een directe confrontatie uit de weg zou gaan. Op 23 februari worden de winterspelen officieel beëindigd, drie dagen later worden de mensen op de Krim met Russische troepen op straat wakker. | |||
Hij wouw Oekraïne destabiliseren zodat het zich niet bij het Westen kan voegen. De manier waarop hij dat deed heeft de Amerikanen verrast. Hij is geen groot strateeg, maar wel een pokerspeler; neemt de risico's. Obama dreigt met sancties in een directe telefoonlijn met Poetin, die blijft oprukken in de Krim, maar ook richting de Donbas. In de zomer van 2014 komen Russische troepen daar toe zonder uniform, ze steunen de pro-Russische rebellengroepen. Sancties uit Amerikaanse hoek volgen tegen personen en instellingen. | |||
=== Mei 2015 === | |||
Poetin heeft het Westen ervan verzekerd dat Oekraïne zich niet zal aansluiten bij de NAVO of andere Westerse organisaties. Het gaat economisch slecht met Rusland door de sancties die zowel op de munt, het volk als op het budget voor defensie wegen. Het feest van zeventig jaar bedrijving op Nazi-Duitsland doet er dan ook niet veel toe. Er zijn die dag geen Westerse leiders aanwezig tot ergernis van Poetin, hij wordt zelfs niet uitgenodigd voor de G8-top waar de grootmachten bijeen komen. Dat raakte hem meer dan de sancties, wanneer mensen weigerden hem te ontmoeten raakte dat hem zwaar. Poetin werd uitgesloten, hij wouw erbij horen, hij wouw uitgenodigd worden en gebeld worden, maar dat kreeg hij niet. | |||
Het enige wat Poetin nog had was een sterk leger waar hij dan mee provoceert. Russische straaljagers bedreigen Amerikaanse schepen in de Oostzee, als antwoord daarop krijgt hij enkel nog meer minachting. Rusland wordt door Obama een regionale macht genoemd die zijn buren bedreigd niet uit sterkte, maar uit zwakte. De Russen zijn zwaar beledigd en herinneren de Amerikanen er aan dat ze de enige macht in de wereld zijn die zo goed als evenveel kernwapens heeft als de VS. Poetin antwoordt in interviews koud en kil dat hij niet de vriend is van het Westen noch de knecht, maar wel de president van Rusland die de belangen van 145 miljoen inwoners vertegenwoordigd. | |||
=== Zomer 2015 === | |||
De houding van Poetin ten opzichte van het Westen verandert, hij wil een einde maken aan zijn ballingschap en beseft dat confrontatie niet de ideale strategie is. Hij wil wraak nemen en dat doet hij met een zet in Syrië: een massale interventie met bombardementen op tegenstanders van Assad is een feit. Het Westen is wederom verrast en verkiest Poetin te laten gaan, echter hadden ze een heimelijk motief: Rusland zou vast komen te zitten zoals in Afghanistan en het zou veel meer grondstoffen moeten gebruiken om Assad te gaan steunen. De strategie van uitputting werd toegepast al heeft deze niet gewerkt. | |||
Poetin voert niet enkel een oorlog, maar ook een propagandacampagne. Het conflict heeft Poetin het belang en de invloed van communicatie laten inzien. Daarnaast laat hij een nieuwe militaire doctrine uitwerken, de Gerasimov-doctrine is een feit. Er is een informatieoorlog waarin de VS als de vijand van de Russen wordt bestempeld. | |||
=== December 2015 === | |||
Hij viert het succes van de staatszender die hij heeft opgericht. Zo wil hij wereldwijd mensen bereiken met wat Rusland doet op het wereldtoneel. Hij wil zorgen dat de gewone Russische burger volledig overtuigd is van zijn waarheid. Hij beseft dat de publieke opinie de zwakke plek is van de Westerse democratiën. | |||
=== Zomer 2016 === | |||
Van dat laatste is hij zich maar al te goed bewust. De Amerikaanse minister van Buitenlandse zaken John Kerry bezoekt het Kremlin hij komt melden dat de sancties blijven tenzij Poetin zijn beleid aanpast. Doet hij dit niet dan zullen de sancties behouden blijven en zullen er antiraketbasissen opgericht worden dicht tegen de Russische grens. Daar nog bovenop komt dat het over zes maanden presidentsverkiezingen zijn in de VS waar Hillary Clinton kandidaat als topfavoriet voor is. De vrouw die hij er openlijk van beschuldigt zijn tegenstander te hebben gesteund in 2011. | |||
Hij wordt wel deels gered: Trump, een outsider, komt ook op en hij bewondert Rusland. Dat geeft de Russen een kans en hoop: er wordt een hybride oorlog gestart tegen Clinton; Russische hackers doen zich voor als Amerikanen en ze publiceren ruim een miljoen tweets die tegen Clinton zijn gericht. Dit digitaal offensief geeft hun boodschappen wekenlang aan 126 miljoen internetgebruikers door. De Russische media verspreiden vals nieuws | |||
=== Eind augustus 2016 === | |||
Het zijn nog drie maanden tot de verkiezingen wanneer de hybride oorlog een kritiek punt bereikt: hackers zijn erin geslaagd de computers van de medewerkers van Clinton te kraken. Ze stelen compromiterende mails en viseren stemcomputers. Het hart van de Amerikaanse democratie wordt aangevallen, de Amerikaanse inlichtingendiensten waren er dan ook zeker van dat er een informatieoperatie gestart was uit Russische hoek om de resultaten van Trump tijdens de presidentverkiezingen te vergroten. Het Witte Huis beslist om de zaak in alle stilte te behandelen omdat ze er van overtuigd waren dat de Russen vooral twijfel wouwen zaaien en de geloofwaardigheid van de Amerikaanse instellingen te verminderen. | |||
=== 5 September 2016 === | |||
Er is een langverwachte G20-bijeenkomst in China. Obama spelt op die top Poetin de les, hij was heel duidelijk naar Poetin toe. Er zouden sancties volgen, als men niet stopte met de verkiezingen te beïnvloeden. Na dit dreigement leken de Russische pogingen om informatie te bekomen en deze te gebruiken te stoppen. Echter was het al te laat aangezien ze de verkregen informatie aan derden hadden gegeven, deze konden het natuurlijk gebruiken wanneer het hen uitkwam. Eén daarvan was de WikiLeaks website. | |||
=== 7 Oktober 2016 === | |||
Een maand voor de verkiezingen maakt de CIA het verhaal van Russische inmenging eindelijk openbaar. WikiLeaks geeft de uren daarna tal van gehackte mails van Clinton vrij wat haar kansen aanzienlijk doet dalen. Bij de verkiezingen weegt de maandelange Russische inmenging dan ook zwaar door op het resultaat. Poetin heeft zijn slag thuisgehaald, hij heeft de Amerikaanse verkiezingen kunnen beïnvloeden. Poetin zijn wraak is zoet. Vlak na de val van de Sovjet-Unie konden de Amerikanen Boris Jeltsin, de voorganger van Poetin, hem voor zijn kar spannen. | |||
=== Juli 2017 === | |||
Poetin wil dat de sancties tegen zijn land worden opgeheven en dat de NAVO niet verder uitbreidt. Hij ontmoet Donald Trump, hij staat eindelijk op gelijke hoogte met de Amerikaanse president. Poetin drong aan op een tête-à-tête met Trump omdat hij zo hoopte een chemie tussen hen te creëeren. Als je namelijk met Trump onder vier ogen spreekt en je hem de indruk geeft dat je hem briljant vindt, geeft hij je wat je wil. | |||
De Amerikanen wouwen geen lange tête-à-tête vergadering waar de Russen wel om vroegen, dit is volgens de Russen een verklaring waarom de ontmoeting in Hamburg onderbroken werd. Er kwam geen persoonlijke meeting, dit was te risicovol voor de Amerikanen. Poetin moet inzien dat Trump geen beloftes kan doen en dat hij zich telkens op de vlakte houdt. Poetin had zijn pijlen op Clinton gericht en niet op een verzwakte president als een vijandiger Amerika. Trump is aan handen en voeten gebonden. De sancties worden door het congres verstrengd, ze zijn razend over de Russische inmenging. Het is de prijs die Poetin moet betalen voor zijn wraak op het Westen. | |||
=== Drie jaar later === | |||
In februari 2020 geeft Poetin een spraakmakende reeks interviews op de Russische televisie. Hij snijdt een onderwerp aan dat hij als een prioriteit ziet: Oekraïne. Het is haast zijn obsessie, hij ziet het als hetzelfde volk en hij wijst terug naar de gemeenschappelijke geschiedenis van de twee landen waaronder de gemeenschappelijke taal tot in de dertiende eeuw. Poetin is heel duidelijk dat als Oekraïne en Rusland zouden samengaan, dat er een rivaal zou ontstaan voor het Westen en zelfs de hele wereld. Dat zou de reden zijn van alle Westerse invloed in Oekraïne. Een maand later legt corona de wereld plat. De economische crisis in Rusland wordt enkel groter, de bevolking roert zich, Poetin droomt van wraak. | |||
=== Januari 2021 === | |||
Zijn wraak komt er deels. Poetin ziet met plezier hoe de Amerikanen het capitool bestormen. Trump moet de macht afstaan aan veteranen van de regering Obama. Trump heeft deze veteranen altijd al als zwak bestempeld. Poetin vindt de tijd rijp. | |||
=== Januari 2022 === | |||
Poetin verzamelt 150.000 troepen bij de grens met Oekraïne. De VS waarschuwen voor een invasie, die zware internationale gevolgen zal hebben. Op 7 februari ontmoet Poetin president Macron om te onderhandelen, het is de laatste kans. Poetin was veranderd, hij is veel harder geworden. De ontmoeting duurt vijf uur, na veel historische uitwijdingen stelt Poetin voor de situatie te kalmeren. | |||
Hij zal zijn troepen binnen tien dagen weghalen uit Wit-Rusland. Natuurlijk is president Macron niet naïef ten opzichte van Poetin, hij wil het eerst zien. Poetin liegt en Macron weet dat goed genoeg, Poetin beseft dat slechts het oorlogspad voor hem openligt waarop het Westen aankondigd dat het geen militaire steun aan Oekraïne zal geven. Het is geen lid van de NAVO. | |||
=== 24 Februari 2022 === | |||
Poetin zijn compromisloze logica, een combinatie van ideologie, straffeloosheid, geweld en een liefde voor risico's leiden tot een militair conflict. Een massale aanval op Oekraïne is een feit. Gelijkertijd wordt er door de straten van Moskou met intercontinentale raketten gepronkt, hij dreigt met een nucleaire aanval als het Westen ingrijpt. Poetin maakt zeer duidelijk dat hij de Sovjet-Unie, waar hij altijd al van gehouden heeft, terug wil heropbouwen. In die logica beschuldigt hij de Oekraïners zelfs nazistisch te zijn. | |||
Ideologie botst uiteindelijk met de realiteit. De machtshonger van Poetin wordt uitgedaagd door verzet van de Oekraïners, het Westen levert wapens. Het Russische leger is niet voorbereid en de moraal is laag, de Russen verliezen in minder dan een maand duizenden soldaten. Hoe minder succes zijn leger boekt, hoe erger Poetin te werk gaat. Na de tanks volgen luchtbombardementen, de bevolking in Oekraïne krijgt te maken met de methodes van oorlogsvoering die in Syrië zijn toegepast: het platbombarderen van steden. Marioepol is het nieuwe Aleppo. | |||
Een oorlogszuchtige Poetin wil de Russen achter hem hebben. Hij sluit ze op in een parallelle wereld onder een spandoek waarop staat: "Voor een wereld zonder nazisme." Hij roept op om tegenstanders van zijn militaire operatie het zwijgen op te leggen, het zijn verrraders die als insecten verpletterd moeten worden om het Russische volk te zuiveren. Impulsief uithalen is voor hem en zijn regering de norm geworden. De vraag is: "Hoever is Poetin bereid om te gaan?" "Wie zal hem tegenhouden?" | |||
Huidige versie van 15 nov 2022 om 19:47
Putin - master of the game is een documentaire gemaakt door Antoine Vitkine die gemaakt is in 2018, maar geactualiseerd is in 2022. De docu geeft een inzicht in confrontaties, onderhandelingen en manipulaties die zich voorgedaan hebben sinds Poetins herverkiezing in 2012. De inzichten werden verkregen door getuigenissen van onder andere oud-president François Hollande, Laurent Fabius, een ex-directeur van de CIA Leon Panetta tot zelfs Vladimir Yakunin die tot de inner circle van Poetin hoort als Konstantin Malofeev een oligarch die de separatisten in de Donbas steunt.
Mei 2012
Vladimir Poetin is net opnieuw verkozen als president voor zes jaar. Hij heersde al twaalf jaar over Rusland waarin hij de orde heeft hersteld, zijn politieke tegenstanders heeft uitgeschakeld en de media beheersd. Toch staat hij zwakker dan ooit, al maanden zijn er in het hele land protesten. Het volk roept: "Geen Poetin in Rusland." De protesten zijn de grootste sinds de val van de Sovjet-Unie. Vooral de dalende olieprijzen en de corruptie is de maat te veel voor het volk, zij eisen zijn aftreding.
Zijn antwoord is dat het een complot van het Westen is. De speech van Hillary Clinton, die toen der tijd buitenlandminister was, interpreteert hij als een oorlogsverklaring. Poetin wil de status van Rusland als wereldmacht herstellen en daarvoor herschikt hij zijn regering. De liberalen gaan eruit en omringt zich met hardliners, wie of terwijl een oligarch zijn of een voormalig KGB-agent.
Met het uiteenvallen van de Sovjet-Unie waren er geen ideologische verschillen meer, maar wanneer iemand denkt dat hij de waarheid bezit en dat die waarheid voor iedereen geldt, dan is dat dominantie wat kan leiden tot een nieuwe oorlog. Die zal automatisch gericht zijn tegen de winnaar van de vorige Koude Oorlog: de VS en de NAVO. Zeker als voormalige Sovjet-landen zich aansluiten bij de NAVO en wanneer er maneuvers van NAVO troepen zijn in die landen. Het is een bedreiging voor Poetin.
Juni 2012
Een confrontatie komt er in Mexico op de G-20. Hij wil daar een nieuw machtsevenwicht verwezenlijken en hij wil vooral dat de NAVO geen raketschildsysteem installeert in Polen en andere landen. Hij wil de echte leider van de NAVO ontmoeten, Barack Obama. In die ontmoeting haalt Poetin heftig uit naar het beleid van de VS, maar Obama, die tot nu toe een verzoenend beleid heeft gevoerd ten opzichte van Rusland, trachtte altijd al om Poetin vanuit de logica te verklaren al was dat nu niet langer mogelijk.
Tijdens de persconferentie wordt veel duidelijk: Obama stelt de macht van Poetin in vraag. Hij zag Rusland niet als een gelijke partner en dat was een teken van VS-supprioriteit. Daarnaast voelt Poetin minachting bij Obama, hij spreekt namelijk geen woord Russisch terwijl Poetin zich wel aan Engels waagt. Dit maakt dat Poetin denkt dat Rusland het kleine broertje van het Westen is dat ze elke keer kunnen beledigen. Ooit was Rusland ook een grootmacht, nu wordt er naar hen niet meer geluisterd.
Opstand in Syrië - zomer 2012
Het volk komt in opstand tegen Bashar al-Assad, een goede bondgenoot van Rusland. Zijn tegenstanders worden bewapend door Europa en de VS. Poetin twijfelt er niet aan dat het Westen uit is op een regimewissel, dit was namelijk al eerder gebeurd in Irak (2003) en in Libië waar Khaddafi net vermoord is. Hij nam zowel de moord op Khaddafi als de moord op Sadam Hoessein heel persoonlijk. De Arabische Lente doet hem denken aan de straatprotesten in eigen land, bij de herverkiezingen in mei. Hij beslist het verliezende regime Assad te steunen.
Februari 2014
De winterspelen in Sochi moeten een krachtig Rusland tonen aan de wereld. Op het galadiner is een historische bondgenoot aanwezig, de president van Oekraïne, Viktor Janoekovitsj. Het land is met zijn 45 miljoen inwoners strategisch gelegen tussen Europa en Rusland. Poetin maakt zich zorgen met de problemen in Oekraïne zoals opstanden tegen hun president. De bevolking ziet Janoekovitsj als corrupt en een stroman van Rusland, de Oekraïners willen een verzoening met de Europese unie. Het wordt van kwaad naar erger wanneer het blijkt dat er ook een adviseur van Obama aanwezig is, die eten uitdeelt aan de betogers tegen het regime Janoekovitsj.
De Amerikanen hadden volgens Poetin beloofd om Oekraïne nooit in te lijven bij het Westen. Bij de Russen was er dan ook spraken van een staatsgreep in Kiev. Men gelooft in het Russische kamp niet dat de bevolking in opstand kwam tegen het autoritaire regime, zoals het Westen volgens hen doet uitschijnen.
Op 15 februari verandert er veel. Rusland speelt in een ijshockeywedstrijd tegen de VS terwijl de opstand in Oekraïne hardhandig wordt onderdrukt. Hij vreest dat dit voor de inlijving van Oekraïne bij de NAVO zal zorgen. Na verlies van de hockeywedstrijd roept hij zijn veiligheidsraad onmiddelijk bijeen. Daar wordt het plan besproken om de Krim binnen te vallen, een gewaagde gok. Hij verwacht dat Obama een directe confrontatie uit de weg zou gaan. Op 23 februari worden de winterspelen officieel beëindigd, drie dagen later worden de mensen op de Krim met Russische troepen op straat wakker.
Hij wouw Oekraïne destabiliseren zodat het zich niet bij het Westen kan voegen. De manier waarop hij dat deed heeft de Amerikanen verrast. Hij is geen groot strateeg, maar wel een pokerspeler; neemt de risico's. Obama dreigt met sancties in een directe telefoonlijn met Poetin, die blijft oprukken in de Krim, maar ook richting de Donbas. In de zomer van 2014 komen Russische troepen daar toe zonder uniform, ze steunen de pro-Russische rebellengroepen. Sancties uit Amerikaanse hoek volgen tegen personen en instellingen.
Mei 2015
Poetin heeft het Westen ervan verzekerd dat Oekraïne zich niet zal aansluiten bij de NAVO of andere Westerse organisaties. Het gaat economisch slecht met Rusland door de sancties die zowel op de munt, het volk als op het budget voor defensie wegen. Het feest van zeventig jaar bedrijving op Nazi-Duitsland doet er dan ook niet veel toe. Er zijn die dag geen Westerse leiders aanwezig tot ergernis van Poetin, hij wordt zelfs niet uitgenodigd voor de G8-top waar de grootmachten bijeen komen. Dat raakte hem meer dan de sancties, wanneer mensen weigerden hem te ontmoeten raakte dat hem zwaar. Poetin werd uitgesloten, hij wouw erbij horen, hij wouw uitgenodigd worden en gebeld worden, maar dat kreeg hij niet.
Het enige wat Poetin nog had was een sterk leger waar hij dan mee provoceert. Russische straaljagers bedreigen Amerikaanse schepen in de Oostzee, als antwoord daarop krijgt hij enkel nog meer minachting. Rusland wordt door Obama een regionale macht genoemd die zijn buren bedreigd niet uit sterkte, maar uit zwakte. De Russen zijn zwaar beledigd en herinneren de Amerikanen er aan dat ze de enige macht in de wereld zijn die zo goed als evenveel kernwapens heeft als de VS. Poetin antwoordt in interviews koud en kil dat hij niet de vriend is van het Westen noch de knecht, maar wel de president van Rusland die de belangen van 145 miljoen inwoners vertegenwoordigd.
Zomer 2015
De houding van Poetin ten opzichte van het Westen verandert, hij wil een einde maken aan zijn ballingschap en beseft dat confrontatie niet de ideale strategie is. Hij wil wraak nemen en dat doet hij met een zet in Syrië: een massale interventie met bombardementen op tegenstanders van Assad is een feit. Het Westen is wederom verrast en verkiest Poetin te laten gaan, echter hadden ze een heimelijk motief: Rusland zou vast komen te zitten zoals in Afghanistan en het zou veel meer grondstoffen moeten gebruiken om Assad te gaan steunen. De strategie van uitputting werd toegepast al heeft deze niet gewerkt.
Poetin voert niet enkel een oorlog, maar ook een propagandacampagne. Het conflict heeft Poetin het belang en de invloed van communicatie laten inzien. Daarnaast laat hij een nieuwe militaire doctrine uitwerken, de Gerasimov-doctrine is een feit. Er is een informatieoorlog waarin de VS als de vijand van de Russen wordt bestempeld.
December 2015
Hij viert het succes van de staatszender die hij heeft opgericht. Zo wil hij wereldwijd mensen bereiken met wat Rusland doet op het wereldtoneel. Hij wil zorgen dat de gewone Russische burger volledig overtuigd is van zijn waarheid. Hij beseft dat de publieke opinie de zwakke plek is van de Westerse democratiën.
Zomer 2016
Van dat laatste is hij zich maar al te goed bewust. De Amerikaanse minister van Buitenlandse zaken John Kerry bezoekt het Kremlin hij komt melden dat de sancties blijven tenzij Poetin zijn beleid aanpast. Doet hij dit niet dan zullen de sancties behouden blijven en zullen er antiraketbasissen opgericht worden dicht tegen de Russische grens. Daar nog bovenop komt dat het over zes maanden presidentsverkiezingen zijn in de VS waar Hillary Clinton kandidaat als topfavoriet voor is. De vrouw die hij er openlijk van beschuldigt zijn tegenstander te hebben gesteund in 2011.
Hij wordt wel deels gered: Trump, een outsider, komt ook op en hij bewondert Rusland. Dat geeft de Russen een kans en hoop: er wordt een hybride oorlog gestart tegen Clinton; Russische hackers doen zich voor als Amerikanen en ze publiceren ruim een miljoen tweets die tegen Clinton zijn gericht. Dit digitaal offensief geeft hun boodschappen wekenlang aan 126 miljoen internetgebruikers door. De Russische media verspreiden vals nieuws
Eind augustus 2016
Het zijn nog drie maanden tot de verkiezingen wanneer de hybride oorlog een kritiek punt bereikt: hackers zijn erin geslaagd de computers van de medewerkers van Clinton te kraken. Ze stelen compromiterende mails en viseren stemcomputers. Het hart van de Amerikaanse democratie wordt aangevallen, de Amerikaanse inlichtingendiensten waren er dan ook zeker van dat er een informatieoperatie gestart was uit Russische hoek om de resultaten van Trump tijdens de presidentverkiezingen te vergroten. Het Witte Huis beslist om de zaak in alle stilte te behandelen omdat ze er van overtuigd waren dat de Russen vooral twijfel wouwen zaaien en de geloofwaardigheid van de Amerikaanse instellingen te verminderen.
5 September 2016
Er is een langverwachte G20-bijeenkomst in China. Obama spelt op die top Poetin de les, hij was heel duidelijk naar Poetin toe. Er zouden sancties volgen, als men niet stopte met de verkiezingen te beïnvloeden. Na dit dreigement leken de Russische pogingen om informatie te bekomen en deze te gebruiken te stoppen. Echter was het al te laat aangezien ze de verkregen informatie aan derden hadden gegeven, deze konden het natuurlijk gebruiken wanneer het hen uitkwam. Eén daarvan was de WikiLeaks website.
7 Oktober 2016
Een maand voor de verkiezingen maakt de CIA het verhaal van Russische inmenging eindelijk openbaar. WikiLeaks geeft de uren daarna tal van gehackte mails van Clinton vrij wat haar kansen aanzienlijk doet dalen. Bij de verkiezingen weegt de maandelange Russische inmenging dan ook zwaar door op het resultaat. Poetin heeft zijn slag thuisgehaald, hij heeft de Amerikaanse verkiezingen kunnen beïnvloeden. Poetin zijn wraak is zoet. Vlak na de val van de Sovjet-Unie konden de Amerikanen Boris Jeltsin, de voorganger van Poetin, hem voor zijn kar spannen.
Juli 2017
Poetin wil dat de sancties tegen zijn land worden opgeheven en dat de NAVO niet verder uitbreidt. Hij ontmoet Donald Trump, hij staat eindelijk op gelijke hoogte met de Amerikaanse president. Poetin drong aan op een tête-à-tête met Trump omdat hij zo hoopte een chemie tussen hen te creëeren. Als je namelijk met Trump onder vier ogen spreekt en je hem de indruk geeft dat je hem briljant vindt, geeft hij je wat je wil.
De Amerikanen wouwen geen lange tête-à-tête vergadering waar de Russen wel om vroegen, dit is volgens de Russen een verklaring waarom de ontmoeting in Hamburg onderbroken werd. Er kwam geen persoonlijke meeting, dit was te risicovol voor de Amerikanen. Poetin moet inzien dat Trump geen beloftes kan doen en dat hij zich telkens op de vlakte houdt. Poetin had zijn pijlen op Clinton gericht en niet op een verzwakte president als een vijandiger Amerika. Trump is aan handen en voeten gebonden. De sancties worden door het congres verstrengd, ze zijn razend over de Russische inmenging. Het is de prijs die Poetin moet betalen voor zijn wraak op het Westen.
Drie jaar later
In februari 2020 geeft Poetin een spraakmakende reeks interviews op de Russische televisie. Hij snijdt een onderwerp aan dat hij als een prioriteit ziet: Oekraïne. Het is haast zijn obsessie, hij ziet het als hetzelfde volk en hij wijst terug naar de gemeenschappelijke geschiedenis van de twee landen waaronder de gemeenschappelijke taal tot in de dertiende eeuw. Poetin is heel duidelijk dat als Oekraïne en Rusland zouden samengaan, dat er een rivaal zou ontstaan voor het Westen en zelfs de hele wereld. Dat zou de reden zijn van alle Westerse invloed in Oekraïne. Een maand later legt corona de wereld plat. De economische crisis in Rusland wordt enkel groter, de bevolking roert zich, Poetin droomt van wraak.
Januari 2021
Zijn wraak komt er deels. Poetin ziet met plezier hoe de Amerikanen het capitool bestormen. Trump moet de macht afstaan aan veteranen van de regering Obama. Trump heeft deze veteranen altijd al als zwak bestempeld. Poetin vindt de tijd rijp.
Januari 2022
Poetin verzamelt 150.000 troepen bij de grens met Oekraïne. De VS waarschuwen voor een invasie, die zware internationale gevolgen zal hebben. Op 7 februari ontmoet Poetin president Macron om te onderhandelen, het is de laatste kans. Poetin was veranderd, hij is veel harder geworden. De ontmoeting duurt vijf uur, na veel historische uitwijdingen stelt Poetin voor de situatie te kalmeren.
Hij zal zijn troepen binnen tien dagen weghalen uit Wit-Rusland. Natuurlijk is president Macron niet naïef ten opzichte van Poetin, hij wil het eerst zien. Poetin liegt en Macron weet dat goed genoeg, Poetin beseft dat slechts het oorlogspad voor hem openligt waarop het Westen aankondigd dat het geen militaire steun aan Oekraïne zal geven. Het is geen lid van de NAVO.
24 Februari 2022
Poetin zijn compromisloze logica, een combinatie van ideologie, straffeloosheid, geweld en een liefde voor risico's leiden tot een militair conflict. Een massale aanval op Oekraïne is een feit. Gelijkertijd wordt er door de straten van Moskou met intercontinentale raketten gepronkt, hij dreigt met een nucleaire aanval als het Westen ingrijpt. Poetin maakt zeer duidelijk dat hij de Sovjet-Unie, waar hij altijd al van gehouden heeft, terug wil heropbouwen. In die logica beschuldigt hij de Oekraïners zelfs nazistisch te zijn.
Ideologie botst uiteindelijk met de realiteit. De machtshonger van Poetin wordt uitgedaagd door verzet van de Oekraïners, het Westen levert wapens. Het Russische leger is niet voorbereid en de moraal is laag, de Russen verliezen in minder dan een maand duizenden soldaten. Hoe minder succes zijn leger boekt, hoe erger Poetin te werk gaat. Na de tanks volgen luchtbombardementen, de bevolking in Oekraïne krijgt te maken met de methodes van oorlogsvoering die in Syrië zijn toegepast: het platbombarderen van steden. Marioepol is het nieuwe Aleppo.
Een oorlogszuchtige Poetin wil de Russen achter hem hebben. Hij sluit ze op in een parallelle wereld onder een spandoek waarop staat: "Voor een wereld zonder nazisme." Hij roept op om tegenstanders van zijn militaire operatie het zwijgen op te leggen, het zijn verrraders die als insecten verpletterd moeten worden om het Russische volk te zuiveren. Impulsief uithalen is voor hem en zijn regering de norm geworden. De vraag is: "Hoever is Poetin bereid om te gaan?" "Wie zal hem tegenhouden?"